Kapper tegen wil en dank

In de Jordaan heeft Simon een eenmanszaakje waar hij bijna alleen maar mannen knipt en af en toe mag een klant ook nog mee naar zijn huis voor een andere ‘beurt’. In zijn slaapkamer heeft hij een poster hangen van de Russische zwemmer Aleksandr Popov die vroeger zijn idool was. Tegenwoordig komt Simon alleen nog in het zwembad om zijn moeder op zaterdag te helpen geestelijk gehandicapten te begeleiden.Simon vindt het als kapper al gauw goed. De hoofdpersoon uit de nieuwe roman van Gerbrand Bakker, De kapperszoon, knipt, scheert en zwemt. En of hij nu scheert met een mes of met een tondeuse maakt hem niet zoveel uit. Met een dode vader, ook kapper, omgekomen bij de vliegramp op Tenerife in 1977, was hij wel voorbestemd om kapper te worden. Simon communiceert als kapper voornamelijk met zijn handen. Hij kan het vaak niet laten even langs een nek te strijken en na het knippen geeft hij soms extra hoofdmassages. Praten tijdens zijn werk is meer iets voor andere kappers, vindt hij.De kapperszoon gaat over drie generaties kappers, opa, vader, zoon. En hoe zit het dan met de vader? De vader, die eerst de zoon was, is de grote afwezige. Hij was ook kapper en vloog in 1977 naar Tenerife. Zijn dood is omgeven met mysterie, want hij zat wel in het vliegtuig maar is nooit geïdentificeerd, en hoe kan het dat iemand uit zijn directe omgeving, een stagiair uit de kapperszaak, ook in het vliegtuig zat? Na een opmerking van een klant over vliegrampen gaat Simon, nu nieuwsgierig geworden, op internet op zoek naar de feiten over de vliegramp. Behalve de belevenissen van Simon vertelt Gerbrand Bakker tussendoor het daar parallel aan lopende verhaal van de vader. Volgens zijn opa lijkt Simon erg op zijn vader; net als Simon gleed ook hij geruisloos door het leven. Zonder er goed over na te denken stapte hij op een dag in dat bewuste vliegtuig naar Tenerife. Ondanks het abrupte einde is De kapperszoon een begeesterende zoektocht. Met groot vertelplezier zet Bakker zijn verhaal op en hij neemt zichzelf nooit te serieus, zoals in het nawoord waar hij ”verantwoording” aflegt voor de researchportie van het boek. Hij heeft waarschijnlijk het nodige gemeen met zijn hoofdpersoon.