een verhaal over alternatieve levens
In de proloog van Sarah Winmans derde roman De blikman / Tinman tart een vrouw haar man in het plaatselijke buurthuis wanneer ze, na het winnen van een loterij, niet de whisky kiest die haar man begeert, maar een reproductie van Van Goghs Zonnebloemen : Het is haar eerste daad van verzet tegenover mannelijke dominantie!
De transformerende kracht van kunst en het onbenutte potentieel in het dagelijks leven zijn thema's die Tin Man doordringen . In een roman met twee helften is de eerste verteller de 46-jarige Ellis, die 's nachts in de spuiterij van een autofabriek in Oxford werkt en deuken gladstrijkt zodat er nooit een imperfectie te bekennen is. Ellis wilde kunstenaar worden, maar na de dood van zijn moeder, toen hij nog een tiener was, verbood zijn vader het. Nu, een weduwnaar van middelbare leeftijd, is zijn eenzaamheid voelbaar.
Tin Man is ook een verhaal over alternatieve levens die mogelijk waren geweest als de omstandigheden anders waren geweest.
Dit is een roman vol herinneringen, niet in de laatste plaats die van Ellis aan zijn jeugdvriendschap – en tienerliefde – met zijn beste vriend Michael. Later, wanneer Ellis zijn toekomstige vrouw Annie ontmoet, ontstaat er een hechte vriendschap tussen de drie, die abrupt eindigt wanneer Michael na de dood van zijn grootmoeder naar Londen vertrekt.
De tweede helft van de roman schakelt over naar Michaels perspectief en vult het verhaal in van zijn leven in Londen en zijn herinneringen aan zijn relatie met Ellis, inclusief een reis naar Zuid-Frankrijk waar ze negen dagen lang geliefden waren.
Winmans schrijfsels over seksuele identiteit en de aidsepidemie van de jaren tachtig zijn zowel genuanceerd als meelevend, terwijl haar beschrijvingen van de korte liefdesaffaire van Michael en Ellis doorspekt zijn van zowel jeugdig verlangen als de intense pijn van spijt.
In haar twee eerdere romans – de bestseller When God Was a Rabbit en A Year of Marvellous Ways – heeft Winman zich ontpopt tot een schrijfster met een groot empathisch vermogen en een gevoelige chroniqueur van de impact van rouw. Hier overtreft ze beide romans met prachtig ingetogen proza over liefde, eenzaamheid en verlies: personages die niet alleen rouwen om mensen, maar ook om de verlangens die ze hebben opgegeven, of ze nu seksueel, artistiek of emotioneel zijn.
