Een lach en een traan

Goh, hier werd ik even stil van.

In deze autobiografie word je overvallen door de stream of consciousness van Stefaan Degand. Het is een soort dagboek waarin hij de belangrijkste gebeurtenissen van zijn leven in kaart brengt, in zijn geheel eigen stijl en doorspekt van humor.

Hij gaat geen onderwerp uit de weg en biedt een onversneden eerlijke inkijk in zijn ervaringen. De stijl moet je je misschien even eigen maken, maar nadien leest het als een trein.

Een ode aan rouw, afscheid, verdriet, liefde, plezier en de schoonheid van het leven, gevat in 180 pagina's. Ik vond het prachtig.