Brussel tijdens de oorlogsjaren
Brussel, 1960.
Wanneer Kathleen bij haar mama op bezoek gaat, is die druk bezig met het opruimen van haar zolder. Ze verhuist binnenkort naar een appartement en moet dus keuzes maken wat ze wil meenemen en wat niet. Spullen die weg mogen, staan mooi opzij om ze aan priester Froidure (de oprichter van o.a. Spullenhulp) te geven. Op zolder staat ook nog heel wat van Kathleen en haar mama vraagt om ook eens te kijken wat ze nog graag bijhoudt en wat er zoal weg mag.
Met tegenzin gaat Kathleen naar boven. Daar stoot ze op een pak met de originele pagina's van een stripverhaal. Er zit een briefje bij "Voor mijn vriend Fernand!".
Langzaam komen de herinneringen die ze verdrongen heeft terug... Ze gaat terug naar 1943, Kathleen was een meisje van 12 en de oorlog woedde volop. Herinneringen aan een periode waarin ze zich staande moest houden in een door de Duitsers bezet Brussel. Buren stonden qua ideologie soms plots lijnrecht tegenover elkaar, er was rivaliteit onder de kinderen en zelfs op school wist je niet wie je kon vertrouwen. De strippagina's brengen haar terug naar een wraakactie waarvan zij de onschuldige getuige was maar waarover ze met niemand kon of mocht praten...
Zo veel jaren later is de oorlog verleden tijd maar de littekens die blijven...
Het is een heel realistisch gebracht verhaal over hoe een jong meisje hier de oorlog beleefde. Je voelt zelf haar twijfels en ongerustheid. De strip is ook mooi getekend en dat helpt je om je alles voor ogen te halen. Je krijgt een beeld van een stad in oorlog. Straten na een bombardement, maar ook stadswijken die gespaard zijn gebleven maar waar je toch echt de sfeer van de oorlog voelt. Want ook als een wijk intact lijkt, kan er veel kapot zijn.
