She's back!

Bridget Jones is terug, en hoe!

Ik hou van Bridget, ze is net iets ouder dan ik en het is fijn om haar door de jaren heen te volgen en te zien evolueren.

Mad about the boy (het boek) dateert al van 2013 zag ik, op de één of andere manier heb ik dat toen volledig gemist. Naar aanleiding van de film, die momenteel in de bioscoop draait, bracht Prometheus het boek opnieuw uit: hoera!

Een tijdje geleden zag ik Bridget (Renée Zellweger) en Roxster (Leo Woodall) in The Graham Norton show, dat gaf me nog meer zin om het boek te lezen. En dat maakte ook dat tijdens het lezen Leo heel de tijd op mijn netvlies verscheen; niet slecht ;)

We zijn een tiental jaar verder in het leven van Bridget. Ze is weduwe (geen spoiler), heeft twee kleine kinderen én zet haar eerste stappen in de datingwereld. Naast heel hilarisch (je kent haar, ze is nog geen haar veranderd) is haar leven ook vaak triest, chaotisch, eenzaam en ronduit kut. Gelukkig komt ze online Roxster tegen. Maar is dat wel gepast: een vriendje dat qua leeftijd je zoon zou kunnen zijn?

Het knappe aan de boeken van Fielding over Bridget Jones is dat ze zo makkelijk lezen en simpel lijken. Maar ondertussen zijn ze ook best feministisch en maatschappijkritisch. De eisen die we vrouwen opleggen zijn wel heel vermoeiend, moeders hebben het moeilijk en zijn superhard voor elkaar, mannen zijn vaak op de één of andere manier afwezig. Vriendschappen zijn het belangrijkste blijkt nog maar eens. En ja: het is in deze tijden (in films, series, boeken,…) niet meer oké als mannen daten met een meisje dat hun dochter zou kunnen zijn. Waarom mag het dan omgekeerd nog wel vraagt u zich af. Lees Mad about the boy en u weet hoe Fielding er over denkt…

Dit boek is voor de Bridget-fans maar ook voor elke (single) vrouw van ‘middelbare’ leeftijd. Voor wie wil lachen, zich getroost wil voelen, gewoon even in iemand anders zijn miserie wil vertoeven. Mét happy end, natuurlijk. Daar hebben we toch allemaal behoefte aan in deze tijden?