"In rivieren zal ik altijd een gisteren zien" - voorstelling van de bijzondere bundel van Sven Cooremans
Door Annika Cannaerts
Op zaterdag 13 mei is er een niet te missen boekvoorstelling in De Groene Waterman. ‘In rivieren zal ik altijd een gisteren zien’, de vijfde bundel van Sven Cooremans, kwam op een bijzondere manier tot stand.
In een bos bij het Hongaarse dorpje Abda werden in november 1944 uitgeputte gevangenen afgemaakt met een nekschot. Zo eindigde hun dodenmars die begon in augustus in de dwangarbeiderskampen bij het Servische kopermijnstadje Bor. Onder hen de dichter Miklós Radnóti (1909-1944) die ondanks de gruwel van het kamp en de mensonterende tocht was blijven schrijven, in een schriftje dat in zijn jaszak stak.
In een poging om dicht in de huid en de poëzie van Radnóti te kruipen, trad Sven Cooremans letterlijk in de sporen van de Hongaarse dichter en stapte (en fietste) dezelfde lange weg van Bor naar Abda. Terug thuis goot hij zijn reisverslag in verzen en vertaalde hij de laatste gedichten (uit het schriftje) van Radnóti. Het resultaat is een dichtbundel die ook bij de lezer zijn sporen nalaat. Sven Cooremans heeft woorden gevonden voor wat stil blijft.
Üdvözöljük! (Hongaars voor welkom)
Programma:
- Sven Cooremans doet het tragische leven(seinde) van Miklós Radnóti uit de doeken;
- Schrijver en vriend Sven Peeters interviewt de dichter over zijn tocht, met beelden van
de voettocht;
- Muzikant en vriend Oscar Dirk Bohnen brengt muziek van Mordechai Gebirtig
Deelname is gratis, inschrijven gewenst (via mail naar groenewaterman@groenewaterman.be)
Meer info: https://www.groenewaterman.be/.../boekvoorstelling:-in...
Vertrekken is geen kinderspel
Ik neem alles in me op
en ik laat achter:
het huis met van de zomerdag
in de muren nog het licht,
en de nacht die een nacht is
van woelen en luisteren
naar de verte in de ezel en de slaap
in de hond, naar de bomen in de wind
die ander weer brengt,
naar de oudste muziek van lichamen
die vertrouwd zijn met elkaar,
het huis dus, met de muren, en het licht,
en de nacht, en hoe die klinkt,
en van mijn binnenzee
het golven.
Sven Cooremans
