De geneugten en kwellingen van een schrijver - deel 3

5 november 2020

Altijd al eens een kijkje willen nemen in het hoofd van een schrijver? Inge Sleegers neemt ons mee naar 'de geneugten en kwellingen van een schrijver'.

Het monster van de boekpromotie

Het is 9 november 2019. Mijn boek is klaar en gedrukt. Zoals veel naïeve beginnende schrijvers dacht ik dat het ergste achter de rug was. Ik had maanden hard gewerkt, het manuscript 20 000 keer geredigeerd (oké, ik overdrijf een beetje), een lancering georganiseerd... Het was tijd om te bekomen en even op mijn lauweren te rusten. Wist ik veel dat het zwaarste werk nog moest komen: het zwaard van de boekpromotie hing boven mijn hoofd.


Naast je boek verkoop je ook jezelf

Die wijze les leerde ik heel snel. Je kunt je niet verstoppen achter je bureau en hopen dat het boek vanzelf verkoopt. Dat werkt als je Stephen King bent of Karin Slaughter. Een onbekende schrijver uit een landelijk Vlaams dorpje moet iets meer effort aan de dag leggen.

Eerst moet je werken aan je lezers basis, onder andere door op een positieve manier op sociale media actief te zijn. Je leest het goed, het woordje positief is heel belangrijk. Overal je boek promoten als een vulgaire stofzuigerverkoper is geen optie. Verkoop levert het niet op, irritatie des te meer. Toch moet je op een goede manier zorgen dat je zichtbaar bent en een eigen stem krijgt. Dat is moeilijker dan je denkt.

Teleurstelling troef

Wanneer je als auteur start met boekpromotie, bereid je je best voor op behoorlijk wat teleurstelling.
Ik stop best veel tijd en aandacht in mijn posts. Ik herinner me nog goed een van mijn eerste ervaringen in een lezersgroep. Met een klein hartje plaatste ik mijn bericht. Een halve dag later bleef de teller op 5 likes steken. Even later showde een bekendere auteur zijn nieuwe schoenen, wat hem 100 duimpjes en hartjes opleverde.

Het hoort erbij. De kracht van sociale media is ook haar grote zwakte. Het kost tijd en doorzettingsvermogen. Als je het goed doet, zie je stelselmatig je lezerspubliek groeien.
Bij een groeiend publiek, hoort meer zichtbaarheid. Dat brengt ook nieuwe uitdagingen met zich mee.
Het risico op negatieve respons wordt groter.

Opgeven zit niet in mijn natuur

Van goed onderbouwde kritiek kan je enkel leren als auteur. Helaas zijn er ook mensen die je willen neerhalen of in een slecht daglicht brengen. Dat zijn helaas niet altijd anonieme trollen. Soms krijg je dit soort reacties zelfs van andere schrijvers. Jammer, maar het gebeurt. Gelukkig heb ik meer collega's die me steunen dan andersom, van diverse uitgeverijen.

Elke fijne reactie is weer een reden om door te zetten. Als je het goed doet, doen je lezers op de lange duur het werk in jouw plaats. Mijn groeiend clubje ambassadeurs ben ik dan ook ontzettend dankbaar!

Meer artikels? Volg me op https://www.ingesleegers.be/inge-kijkt-naar-de-wereld.