De 3 TopTips van Yves Wuyts van bibliotheek De Poort
Bij de Antwerpse bibliotheken, de boekhandels, uitgeverijen en literaire partners werken tal van mensen met een groot hart voor en veel kennis van literatuur. Wie kan ons beter inspireren dan zij? In deze rubriek zetten we de persoonlijke top drie van iemand uit het boekenvak in de kijker.
Yves Wuyts van bib De Poort studeerde geschiedenis en heeft een passie voor non-fictie boeken, maar kan ook een aardig baantje zwemmen en bakt al eens graag een taart. Welke drie boeken raadt hij ons aan?
Yves, waar komt jouw passie voor boeken vandaan?
Als kind las ik altijd al veel en ging ik wekelijks naar de bib. Ik las kleine boekjes non-fictie, ik denk dat daar de vlam is aangeslagen. Toen ik wat ouder werd, was ik blij dat ik toegang kreeg tot meer aanbod. Elke woensdagnamiddag bezocht ik de grote bib in de Lange Nieuwstraat, om mijn honger naar het verkennen van de wereld te stillen.
Wat ik boeiend vind aan lezen is dat je veel kennis kan vergaren en plaatsen bezoeken zonder je te verplaatsen. Noem het een vorm van escapisme, een boek kan je wegvoeren naar een tijd of een plaats waar je misschien nooit zou komen, het is een goedkope manier om op reis te gaan. Zo reisde ik bij voorbeeld mee naar Siberië, met het boek “De verdwenen piano’s van Siberië” van Sophy Roberts. Het is een cultuurhistorisch reisverhaal over het belang van muziek, meer in het bijzonder van de piano, in de geschiedenis va Rusland.
Bovendien zijn boeken vaak ook esthetisch de moeite waard, denk aan een mooie vormgeving, prachtige illustraties.
Ik heb geschiedenis gestudeerd aan de VUB, tijdens mijn studie kwam ik in de Koninklijke bibliotheek van Brussel, erfgoedbibliotheken en andere erfgoedlocaties, daar is de liefde echt doorgeslagen. En na mijn afstuderen kon ik dan beginnen werken bij de bib.
En nu werk je in bib De Poort in Berchem. Kan je wat vertellen over deze bib, en over wat jouw taak precies is?
De Poort is voor mij één van de leukste bibs. Het is er groot maar toch knus, er is een mooie tuin, er komt een tof publiek, van veel-lezers tot mensen van de hiernaast gelegen academie tot jongeren uit de buurt, lekker divers. De sfeer is tof en de collega’s ook.
Ik werk hier als klantbegeleider in het team volwassenen. Naast de klassieke permanentie promoot ik de collectie, onder andere door thematafels te maken. Ik beheer de website en post leuke items over literatuur op instagram. Samen met andere collega’s ondersteun ik de bibliothecaris bij het uitwerken van een programma voor volwassenen. Elke collega beheert ook een deel van de collectie, bij mij is dat geschiedenis, filosofie, levensbeschouwing. Ik kan enorm genieten van de schoonheid van een schilderij, beeldhouwwerk of object, ik bezoek graag musea, kerken en andere bezienswaardigheden. Vanuit deze interesse ondersteun ik ook mijn collega die de kunstcollectie onder zijn hoede heeft.
Heb je bepaalde leesvoorkeuren? Welk genre lees jij het liefste?
Wat ik het liefste lees is non-fictie en literaire non-fictie, bij voorkeur boeken over het verleden, over cultuurgeschiedenis en kunstliteratuur. Reisverhalen die verhalend worden gebracht, daar ben ik ook een enorme fan van. Het toffe aan non-fictie is dat je die boeken gemakkelijk per hoofdstuk kan lezen en opzij leggen om er later terug in te starten. Met een roman is dat toch moeilijker omdat je dan de draad sneller kwijt bent.
Over naar jouw tips: welke drie boeken wil jij onze lezers aanraden?
1 - “De pinguïnlessen” van Tom Michell.
Dit boek heb ik toevallig ontdekt tijdens het maken van een themastand rond reisliteratuur. Er plakte een stickertje op met “onbekend maakt onbemind”, dat was ooit een actie waarbij bib-bezoekers hun minder bekende favorieten mochten tippen. Het is een verhaal dat zich afspeelt in de jaren 70 in Argentinië, een beetje autobiografisch. Het hoofdpersonage Tom gaat lesgeven in een Engelse kostschool in Buenos Aires. Tussendoor reist hij door de buurlanden en op één van die reizen ziet hij op een strand een massa pinguïns dood liggen in de modder, maar eentje beweegt nog. Hij besluit het diertje te redden, mee naar huis te nemen. Op zijn huurappartementje probeert hij het diertje te verzorgen en terug vrij te laten, maar de pinguïn waggelt achter hem aan. Het is de start van een innige vriendschap tussen mens en dier, op een kostschool. Tussendoor leer je iets bij over de geschiedenis van en samenleving in Argentinië.
2 - “De metamorfose van de wereld. Een mondiale geschiedenis van de negentiende eeuw” van Jürgen Osterhammel.
Het tweede boek is iets helemaal anders, een prachtige reus van meer dan 1000 pagina’s, één van mijn favoriete geschiedenisboeken dat enorm veel omspant. Het boek beschrijft de drastische transformatie van onze samenleving in de 19e eeuw en hoe deze doorwerkt tot vandaag. Volgens de auteur is de 19e eeuw de start van een globaal bewustzijn bij de mens. Er was de opkomst van de telegraaf, de stoomboot, de grote wereldrijken zoals The Britisch Empire.
De wereld was snel in verandering, misschien wel een beetje vergelijkbaar met onze tijd nu, vol digitale en technologische ontwikkelingen. Interessant is dat de auteur niet enkel kijkt met een Europese bril, hij heeft ook aandacht voor de eigen ontwikkelingen in landen buiten Europa. maar bij voorbeeld ook vanuit een Chinees perspectief schrijft. Hij heeft veel oog voor détail. Opmerkelijk is de auteur zijn oog voor details zonder het overzicht te verliezen. Dit boek is een must voor iedereen die geïnteresseerd is de moderne geschiedenis.
3 – “Sorolla: Spanish master of light”, redacteur Linda Schofield
Het derde boek is een kunstboek, een tentoonstellingscatalogus naar aanleiding van de tentoonstelling in de National Gallery in Londen. Ik heb het vooral gekozen omdat ik de kunstenaar zo boeiend vind. Sorolla was een impressionistisch schilder die de laatste jaren terug internationale aandacht krijgt. Hij was erg sterk is in het schilderen van licht. Het is erg mooi gestoffeerd met illustraties en boeiende bijdragen van kunsthistorici. In zijn beginperiode schilderde Sorolla sociaal realistisch, hij gebruikte technieken uit het impressionisme om thema’s uit te beelden zoals hard werkende visser, wasvrouwen en prostituees wat tamelijk revolutionair was. Toen hij meer bekendheid kreeg en ging schilderen op bestelling van de Spaanse aristocratie, werden zijn onderwerpen wat braver om geen aanstoot te geven en meer te kunnen verkopen aan de rijke klasse. Vanaf dan schilder hij in zonlicht badende society dames en op het strand spelende kinderen. Alles in zijn werk straalt licht uit.
Bedankt voor het gesprek en voor je tips!
