Wij zijn even naar de verte

Zoals bij m’n vorige leestips ga ik opnieuw voor ‘mooi’. Illustrator Tineke Meirink (zie ook haar boek: Zie jij wat ik zie) zocht, vond en verzamelde stenen. In alle maten, vormen en kleuren. Deze stenen bracht ze tot leven en maakte er foto’s van. Alles in zachte, warme kleuren met nadien hier en daar wat getekende bewerkingen. Het resultaat spreekt echt tot de verbeelding. Of nodigt uit om zelf creatief aan de slag te gaan. Geen wonder dat Erik van Os hierbij gedichten schreef met een fantastische dichterlijke vrijheid. Ik had in elk geval nog nooit gehoord van kroppia’s, droppia’s of broppels op mijn briks.

Bij gedichten ga je nadenken toch? Want waar zit kip te broeden op een idee? Hoe kan het dat je twee keer jarig bent in één week tijd? En waarom gaan kinderen niet ‘s nachts naar school?

Een lees-, kijk-, zoek- en vooral geniet-boek. Als stadslezer heb ik met plezier m’n steentje bijgedragen.