Horror van Vlaamse bodem!

In Jouw Vlees en Bloed volgen we Esther. Esther komt de deur niet uit. Ze heeft last van pleinvrees. Wanneer haar hamster Pim ziek wordt, wordt ze gedwongen om toch haar appartement te verlaten. In de gang ontmoet ze Ulrike die samen met haar drie kinderen tegenover haar woont. Esther raakt meer en meer verstrikt in het leven van Ulrike. Ze begint langzamerhand sterke gevoelens te ontwikkelen voor haar buurvrouw en uiteindelijk laat ze een kant van zichzelf zien die ze liever voor iedereen verborgen houdt.

Dit is echt een goed horrorboek met een tragere opbouw die toch beklijvend is. Enerzijds vond ik Esther en haar angsten herkenbaar, maar anderzijds voel je toch de hele tijd dat er iets niet met haar klopt. Ook de relatie met Ulrike was boeiend om over te lezen. Op het einde komt het allemaal wel samen, maar je moet als lezer wel een beetje tussen de regels lezen. Ik vind dat zelf wel fijn, maar ik kan me voorstellen dat dit soort einde niet voor iedereen is.

Ik wil het ook even hebben over het feit dat dit boek gepubliceerd is als psychologische thriller en niet als horrorboek. Ik snap eerlijk gezegd niet dat er in de Lage Landen geen ruimte is voor horrorliteratuur. 'Het verkoopt niet' krijgen auteurs te horen, maar uiteraard verkoopt het niet als je het niet publiceert.

De foute marketing vind ik zelf erg jammer, want ik vrees dat het boek daardoor misschien niet bij de juiste lezers terechtkomt. Ik wist gelukkig wel dat het een horrorboek was en ben zelf ook meer horror- dan thrillerlezer.

Dus voor alle horrorfans die het jammer vinden dat er bijna geen oorspronkelijk Nederlandstalige horror is: hier is het! Je moet wel tegen kannibalisme en gore kunnen, maar als dat iets is waar je naar op zoek bent, is dit een grote aanrader!