Zielsverscheurend
Je zou het hier schitterend kunnen maken. Door: Maggie Smith.
Maggie Smith leerde ik kennen, zoals bijna iedereen, door haar gedicht Good Bones dat viraal ging. Sindsdien volg ik haar op Instagram en verzamel ik haar dichtbundels.
Toen ik las dat Je zou het hier schitterend kunnen maken zou verschijnen wist ik dat ik het heel graag wou lezen. Niet alleen omdat ik Maggie-fan ben maar ook omdat ik momenteel zelf aan het scheiden ben. Ook mijn man verliet mij voor iemand anders, ook hij had ‘bewijsmateriaal’ in zijn boekentas van het werk, ook hij nam amper bezittingen mee toen hij vertrok,…
Ondertussen las ik al verschillende ‘scheidingsboeken’: memoirs (zoals deze) maar ook fictie en een graphic novel. Velen daarvan hebben me diep geraakt, Smith heeft me gigantisch gevloerd. Wat ze schrijft is zo herkenbaar, moedig en wijs; zielsverscheurend en harttroostend in één.
Ik heb een week over dit boek gedaan: omdat ik las, het even moest neerleggen, veel heb onderlijnd, gedeeld op Instagram, zelf begon te schrijven, moest huilen,… Dit is een boek dat geen boek meer is, het overstijgt het papier. Haar schrijven kruipt recht in je hoofd, hart, huid en buik. Ik ben er verliefd op. Toen het uit was wou ik gewoon weer van vooraf aan beginnen lezen, om Maggie’s universum niet te moeten verlaten.
Je zou het hier schitterend kunnen maken is poëtisch, vol passende quotes van andere schrijvers en met moedige, wijze, bloedeerlijke stukken van Smith zelf. Ze kijkt het beest in de bek, legt haar ziel eerlijk bloot en toont hoe pijn tot iets moois kan leiden. Voor ons en hopelijk ook voor haar. Diepe buiging, grote knuffel. Nog meer fan!
