Een alleenstaande vrouw in 1410, rechteloos, maar desondanks sterker dan gedacht.

Een boek waarin wordt gesteld dat onderdrukking van vrouwen in de middeleeuwen schrijnende vormen aannam. Maar ook dan waren er vrouwen die zich verzetten.

Het verhaal speelt zich af rond 1400 in Duitsland, een tijd waarin de wereldlijke en geestelijke leiders meer bezig waren met hun macht en aanzien, dan met het welzijn van de mensen. De heersende klasse was onaantastbaar en beschermde elkaar. Onder deze “hoge klasse” was de onderlaag met de werkende bevolking die bijna rechteloos waren.

In die tijd waren vrouwen totaal ondergeschikt aan hun man. In het huwelijk werd de vrouw de ondergeschikte, wat ook zo verkondigd werd door de roomse kerk. Een weduwe was bijna gedwongen te hertrouwen, het leven van een alleenstaande vrouw was door deze rechteloosheid moeilijk. Als een vrouw verdacht werd van ontucht werd ze openlijk veroordeeld, werd ze een paria. Vrouwen die alleen leefden werden misbruikt of als heks gebrandmerkt.

Dit boek vertelt het verhaal van Marie, een jonge vrouw die onterecht wordt veroordeeld voor ontucht, waardoor ze wordt verbannen uit de stad waarin ze is opgegroeid. De schrijvers vertellen hoe het haar verder vergaat. Het verhaal wordt chronologisch geschreven vanuit het standpunt van de hoofdpersoon, zodat je als lezer in het verhaal wordt gezogen. Het verhaal wordt op een vlotte manier geschreven met heel wat plotwisselingen. Marie is “de goede” – Rupert is “de slechte” maar verder worden de personages levensecht en geloofwaardig neergezet. Het is een spannend avontuur, de nieuwsgierigheid van de lezer wordt geprikkeld, zodat je telkens “nog even” wil verder lezen.

De hoofdpersoon is een jonge, wondermooie vrouw. Ze is de heldin, de onbaatzuchtige, het slachtoffer, de vastberadene, de sterke, de “droomvrouw”. Maar om dan dit werk als “romantische literatuur” te catalogeren (wat in de bib het geval was) gaat me wat te kort door de bocht. Er zijn inderdaad heel wat historische feiten die worden verwerkt in dit boek. Het was de tijd waarbij wereldlijke en kerkelijke leiders zeer vervlochten waren. Er waren toen 3 pausen, een gesteund door het Duitsland, eentje door Frankrijk en eentje door Spanje. Het concilie van Konstanz moest hier een oplossing voor bedenken. Het was de tijd van de martelingen, de jaarmarkten, het eerste verzet tegen de losbandigheid en de rijkdom van de kerkelijke leiders. Ook de beschrijving van het leven in die tijd wordt zeer geloofwaardig neergezet. Deze zaken vormen niet enkel decor maar worden verwerkt in het verhaal, zodat dit boek voor mij eerder “historische literatuur” is.

Het is een vlot geschreven boek over een vastberaden en sterke vrouw, die heel wat avonturen beleefd in het 15° eeuwse Duitsland. Ik heb zeer genoten van dit werk. Als je van een spannend verhaal houdt, geschreven in een historisch kader, kan ik het u zeer aanbevelen.