Vossenliefde!

De sluwe vos. Door: Servais.

Ik hou van Servais zijn tekenstijl én zijn liefde voor de natuur, die hij graphic novel na graphic novel met ons deelt. De wolf zei me (de twee delen) behoren tot mijn favorieten. Een soortgelijk boek had ik verwacht bij De sluwe vos.

Die ervaring, gecombineerd me de tekst op de achterflap, gaf met het idee dat dit boek om Juliette en haar zoektocht naar een totemdier zou draaien. Dat is het totaal niet. De ondertitel (die ik even had gemist) geeft wél goed weer wat je kan verwachten: Fauna en symboliek.

De sluwe vos heeft (terecht) als hoofdpersonage: de vos en die duikt door de eeuwen heen, in allerlei sagen en legendes, mythes en verhalen op. Servais zou Servais niet zijn als hij daar doorheen niet een Juliette-personage zou weven dat in één of andere vorm in elk verhaal wel even opduikt.

Net als in zijn andere boeken is dit een ode aan de natuur, een activistisch pamflet en een streling voor het oog in één. Ik hou van vossen, droom ervan om er eentje in het echt tegen te komen én heb 2 vossen-tattoos. Ik ben dan ook blij met dit eerbetoon. Goed nieuws voor de fans: er volgen nog boeken in deze serie over dieren die in onze natuur voorkomen (denk aan: wolf, uil, kat, hert,…) Iets om naar uit te kijken!