een intiem en kleurrijk beeld van een gemeenschap in een Oost-Javaans kustplaatsje

In de voetsporen van zijn grootvader, de acteur Cor Ruys, die in de eerste helft van de twintigste eeuw veelvuldig door Nederlands-Indië toerde, ondernam Kees Ruys (Den Haag, 1955) vanaf de jaren zeventig ruim twintig lange reizen door de Indonesische archipel, die daarmee de voornaamste inspiratie voor zijn reisverhalen werd. De Madurese vriend is de vierde titel in de reeks. Persoonlijk hou ik heel erg van reizen op een manier die je heel veel contact met de inheemse bevolking oplevert. En dat charmeert me juist uitermate in de reisverhalen van Kees Ruys.In zijn voorlopig laatste werk De Madurese vriend, de vierde titel in de reeks literaire non-fictieboeken over Indonesië nadert een schrijver de Javaanse badplaats Pasir Putih, sinds de jaren zeventig zijn vaste pleisterplaats in Indonesië. Het is een ontroerende verhaal van een verlegen schelpensouvenirverkoper en een schrijver die elkaar na veertig jaar nog altijd niet begrepen, maar ook samen konden zwijgen alsof ze een schat bewaarden. Maar dit reisverslag lijkt meer als een afscheidsbrief aan vriend Djaman . Terwijl hij verhaalt over heden en verleden geeft het boek ook een intiem en kleurrijk beeld van een gemeenschap in een Oost-Javaans kustplaatsje en van de ontwikkelingen die het doormaakte sinds Nederlandse mariniers er in 1947 voet aan wal zetten. Hij denkt met heimwee of plezier terug aan ontmoetingen die tot ontdekkingsreizen leidden, met de armste mensen die hij in zijn leven heeft gekend, maar ook de meest gastvrije, roekeloze, bijgelovige; aan een vijand die bleef lachen en aan het ontluisterende einde van wat eens een liefde was. Maar boven alles denkt hij aan Djaman, zijn oudste vriend in Indonesië, die hem bij elk bezoek opwachtte met de mededeling dat hij hem al in een droom zag naderen. De auteur beschrijft de bromance tussen Djaman en de schrijver zodanig zodat de lezer er zich heel erg bij betrokken voelt terwijl hij ook een beeld van een veranderend Indonesië dat tegelijk gevoelig, rauw-realistisch en humoristisch is, mee kan beleven.De Madurese vriend is een prachtig reisboek waarin je als lezer kennis maakt met een mooi land en boeiende mensen.