Must-read in tijden waarin alles steeds sneller moet en de grens tussen werk en privé steeds meer vervaagt
Als iemand die eind oktober thuis belandde met burn-out en depressie, vaak overweldigd wordt door de drukte en snelheid van de wereld en worstelt met de druk om constant productief te zijn sprak de titel van dit boek me enorm aan. Ik heb er dan ook heel veel uit gehaald.
Dit boek is zeker geen typisch zelfhulpboek en wie een hapklaar antwoord verwacht op hoe we beter met sociale media kunnen omgaan en rust kunnen vinden zal teleurgesteld zijn. Jenny Odell schrijft haar eigen bevindingen uit als een meanderend filosofisch relaas, waardoor dit eerder als een essay leest. Aangezien ik zelf erg filosofisch en academisch ingesteld ben, werkte dit voor mij heel goed. Maar ik wil dit in mijn review zeker meegeven omdat ik besef dat dit niet voor iedereen zal werken.
Wat dit boek wel is, is een uitnodiging om stil te staan en te observeren. Het geeft je een aantal manieren mee om je aandacht te trainen zodat je er controle over krijgt en deze zelf kan sturen in plaats van dat je aandacht constant gegrepen wordt. Het doet je het begrip 'productiviteit' herdefiniëren en onderhoud en zorg meer waarderen. Het leert je hoe een permanente terugtrekking uit de maatschappij niet mogelijk en niet wenselijk is. Dat de vraag niet is of je deelneemt aan de maatschappij, maar hoe je eraan deelneemt. Het doet je nadenken over hoe je kan leven in plaats van geleefd te worden.
Synopsis
Filosofisch pleidooi voor het afstand nemen van digitale media en om aandacht te richten op de sociale aspecten van de samenleving.