Eline Hadermann
Het is haast te cliché om het te verwoorden, maar het zijn mijn ouders die me hebben aangezet tot lezen. Op zevenjarige leeftijd begaf ik me al wekelijks naar de bibliotheek samen met mijn mama.
De boeken van Liane Moriarty. Niet voor niets werd haar bestseller 'Big little lies' gebruikt voor de gelijknamige HBO-serie, die een echte hit werd. In haar boeken vind je steeds dezelfde mix van spanning, humor en een tikkeltje overdadige romantiek - maar toch val ik er elke keer weer voor. Een must om mijn zomervakantie mee in te zetten en de zwaardere literatuur even van me af te schudden.
Ik zou wel eens een stukje taart willen eten met Roald Dahl's Mathilda: wat een coole griet is dat. Verder koester ik nog wat existentiële vragen voor Samuel Beckett, en met Ilja Leonard Pfeijffer wil ik ook wel eens Genuaanse spaghetti eten. Als Bart Moeyaert dan ook nog aanschuift, denk ik dat dit wel eens het leukste diner ooit zou kunnen worden en dat ik in vrede zal kunnen sterven.
Aidan Chambers' 'Dit is alles'. Ik denk dat Cordelia Kenn mij op dit moment nog veel meer kan leren dan toen ik een vijftienjarige puber was.
Mijn vriendin Ulrike en ik maken graag praatjes over onze nieuwe literaire aanwinsten - met een tas koffie, natuurlijk. Bovendien heb ik ook met mijn mama vaak vurige gesprekken over de boeken die we aan elkaar uitlenen.
Wanneer er een kindje wordt geboren in mijn naaste omgeving, geef ik standaard het boek 'Raad eens hoeveel ik van je hou?' van Sam MacBratney cadeau. Het zinnetje 'Ik hou van jou, helemaal tot aan de maan en terug' vind ik onmisbaar in een nieuw gezinnetje. Tegenwoordig laat ik Bart Moeyaerts nieuwe gedichtenbundel 'Helium' ook wel vaak over de toonbank glijden: het legt je haarfijn uit hoe je moet leren loslaten, en ik vond dat veel mensen deze kracht nodig hadden dit jaar.
Op het einde van december publiceren kranten zoals De Standaard, De Morgen, NRC, ... lijsten met 'de beste 20 boeken van dit jaar' of 'tips van onze redacteurs'. Die lijsten verzamel ik, en ik grijp er vaak naar terug als er zich een leemte voordoet nadat ik een boek heb uitgelezen. Daarnaast laat ik me ook graag inspireren door andere lezers.
Nederlandstalige en Engelstalige literatuur.
Boek per boek
In bed
fantaseren
Lees ik het toch uit
leven (ezelsoren, aantekeningen, ...)
Eline Hadermann
“We don't read and write poetry because it's cute. We read and write poetry because we are members of the human race. And the human race is filled with passion. And medicine, law, business, engineering, these are noble pursuits and necessary to sustain life. But poetry, beauty, romance, love, these are what we stay alive for." (N.H. Kleinbaum , Dead Poets Society)
