magie en het bijzondere universum van Maryse Condé.

• Schrijfster, hoogleraar en pleitbezorger van het Panafrikanisme Maryse Condé (1937) won in 2018 na een publiekspeiling de alternatieve Nobelprijs voor Literatuur.. Ze heeft tientallen boeken op haar naam staan.
Op Guadeloupe wordt de Malinese arts Babakar geroepen bij een overleden vrouw en een pasgeboren baby. De bij de bevalling overleden vrouw was een Haïtiaanse vluchtelinge. Babakar besluit de baby mee te nemen, want ‘zijn kind, waar hij tevergeefs naar had gezocht, werd hem hiermee teruggegeven,’ zo weet hij zeker.
Babakar leefde tot nu alleen met zijn herinneringen aan een Afrikaanse jeugd, aan een moeder met blauwe ogen die hem komt bezoeken in een droom, aan een oude liefde, Azelia, ook verdwenen, en andere jeugddromen voor zijn ballingschap in Guadeloupe. zijn familie.
. De baby Anaïs heeft alleen hem. Vergezeld door zijn goede vriend Movar vertrekt Babakar met Anaïs naar Haïti, op zoek naar de familie van het meisje. In dat door politieke chaos verscheurde land sluit hij vriendschap met de Libanese kok Fouad en komt hij een schilderes op het spoor die nog nooit van haar leven ook maar één schilderij heeft gemaakt.
In feite vertelt de roman ons het verhaal van een arts die werd geconfronteerd met de verbijsterende lawine van avonturen die hem tijdens het eerste decennium van deze eeuw volgde
. Na zijn medische studie in Canada verhuisde Babakar net als zijn vriend Hassan naar Ivoorkust. Maar de politiek bedierf hun vriendschap. In de crisisperiode na de dood van Houphouët-Boigny (niet genoemd) brak de spanning uit tussen het christelijke zuiden en het islamitische noorden. Zijn moeder moedigde hem aan om zich in zijn geboorteland te vestigen.
De roman begint daarom in Guadeloupe, waar Babakar zich net als gynocoloog heeft gevestigd, na zijn Afrikaanse teleurstellingen.
Movar is de eerste die zijn levensverhaal vertelt. Hij is slechts een voormalig militant van de Lavalas-partij, wijdverbreid onder het bevel van Fwé Hénock , ten tijde van president Aristide (niet genoemd). Deze reis, ontdekking van een land in puin, getraumatiseerd en zonder hoop, is de gelegenheid voor ontmoetingen en portretten van aangrijpende personages. Een opeenvolging van verhalen, die van Babakar zelf, van zijn vriend Hassan, van Zorhan, Fouad, Estrella… Zoveel chaotische en tragische reizen, eeuwige vluchten en verzaking. En de constante aanwezigheid van Thecla, de moeder van Babakar, overleden en naar verluidt een heks, die haar zoon vergezelt in zijn dromen, niet verrassend in Haïti waar de levenden en de doden naast elkaar leven.
In de chaos die heerst na het getuigenis van de meest populaire dictators, overleven Mavar en haar jonge zussen in een restaurant zonder klanten dat wordt gerund door een Libanees. Daar legt Babakar even zijn koffers en zijn geadopteerde dochter neer. Het was daar dat hij verliefd werd op Estrella en vervolgens op Jahira - helaas verdwenen beiden tijdens de aanval van het leger op het hoofdkwartier van Henri-Christophe II, een krijgsheer die zichzelf beschouwt als de erfgenaam.
Babakars amoureuze tegenslagen ontgaan zijn moeder niet, die aan de overkant van de Atlantische Oceaan zijn dromen bevolkt met haar blauwe ogen en haar waarschuwingen. Ondanks al zijn zorgen, zorgt hij voor de opvoeding van Anaïs en het runnen van de liefdadigheidsinstelling die zorgt voor jonge vrouwen en kinderen. Maar binnenkort zal de instelling moeten sluiten en krijgt het eiland te maken met rampen.
De veelvuldige beschrijving van tradities en gebruiken, vooral die van Haïti, geeft de roman een zeer succesvolle exotische dimensie.
. Veel dialogen in het Creools zijn niet vertaald en het grote aantal karakters zullen misschien -wat problemen opleveren voor de lezers van betoverende roman die de lezer onderdompelt in een zware en bovennatuurlijke sfeer, die gelukkig eindigt met een vleugje hoop. We vinden alle magie en het bijzondere universum van Maryse Condé.