Poëzie die raakt, schuurt en in beweging zet

Ruth Lasters' Tijgerbrood is een dichtbundel die je niet zomaar loslaat. Ze weet op een unieke manier het gewone leven om te toveren tot iets wat groter aanvoelt, iets universeels. Met haar scherp oog voor detail en een gevoelige omgang met taal sleept Lasters je mee in haar wereld. Persoonlijke verhalen en maatschappelijke thema’s lopen in haar gedichten moeiteloos door elkaar. De beelden die ze oproept, zijn rauw en poëtisch, maar ook glashelder. Het lijkt alsof haar woorden je dwingen om opnieuw te kijken naar dingen die je normaal amper opmerkt.

Wat deze bundel echt bijzonder maakt, is hoe Lasters maatschappelijke kwesties verwerkt in haar poëzie. Haar gedichten zijn niet alleen persoonlijke bespiegelingen, maar bevatten ook een duidelijke boodschap. Dat komt sterk naar voren in het inmiddels beruchte gedicht Losgeld, waarin ze de ongelijkheid in het onderwijs aan de kaak stelt. Dat gedicht zorgde uiteindelijk voor haar ontslag als stadsdichter van Antwerpen, omdat het stadsbestuur het te politiek vond. Die hele kwestie benadrukt alleen maar hoe krachtig poëzie kan zijn: niet alleen om te raken, maar ook om de boel flink op te schudden en mensen aan het denken te zetten.

En dat is precies wat Tijgerbrood doet: het zet je aan het denken. Dit is geen poëzie om snel doorheen te bladeren; het blijft bij je hangen en vraagt om een reactie. Lasters laat zien hoe belangrijk het is dat kunst niet alleen mooi is, maar ook confronteert en prikkelt.

Met Tijgerbrood laat Ruth Lasters haar stempel achter in de Nederlandstalige literatuur. Ze herinnert ons eraan dat echte kunst meer doet dan alleen vermaken: het legt iets bloot en zet dingen in beweging. Een bundel als deze mag je simpelweg niet missen.