De grappigste apocalyps die je ooit zult beleven

Er zijn zo van die boeken die je opnieuw kan blijven lezen. Die je eens per jaar uit de boekenkast neemt, waarvan je liefkozend de kaft streelt, en die je dan verwelkomt in je leven als een oude vriend. Good Omens: The Nice and Accurate Prophecies of Agnes Nutter, Witch, van Terry Pratchett en Neil Gaiman, is zo’n boek. Als je de kans hebt om dit boek in het Engels te lezen, raad ik dat zeker aan, omdat het vol zit met die typische Engelse humor. Maar ik ken mensen die hem ook al in het Nederlands hebben gelezen en eveneens verliefd werden, dus je hebt eigenlijk geen reden om dit boek aan je voorbij te laten gaan. Zeker niet nu er ook een miniserie van bestaat op Amazon Prime en BBC.

Good Omens gaat in de eerste plaats om de onwaarschijnlijke vriendschap tussen de engel Aziraphale en de demon Crowley. Het paar besluit dat ze toch liever op aarde blijven dan de rest der tijden in hemel en hel te moeten spenderen, dus werken ze samen om de apocalyps tegen te houden. Die wordt veroorzaakt door de elfjarige antichrist Adam, die eigenlijk gewoon met zijn vrienden wilt spelen en het regenwoud wilt redden. Andere personages zijn Anathema Device, heks en professionele nakomelinge van Agnes Nutter, Newton Pulsifer, die een computer kan doen ontploffen door er met een vinger aan te komen, en de vier ruiters van de apocalyps, die het nu met motors doen in plaats van paarden.

Denk Monty Python in boekvorm. Als je ooit al een iets van Terry Pratchett hebt gelezen, denk zijn humor, in combinatie met toegevoegde actie en mooiwoorderij van Neil Gaiman (auteur van o.a. Coraline). Denk de best mogelijke parodie op de film The Omen. Denk misschien niet constant gieren van het lachen, maar wel een continue grijns die soms een luide bulderlach laat ontsnappen. Denk een warm gevoel, vriendschap en thuiskomen. Dat is waar ik aan denk wanneer ik dit boek (voor de zoveelste keer) opnieuw opensla.